το χειροτερο μου ειναι η μοναξια , τοσο μονος ... τοσο κενο... και να μη μπορεις να το μοιραστεις με ολους ... τι να τους πεις , γιατι να τους μαυρισεις την ψυχη ..
το ειπες σε 5-6 γνωστους κολλητους ... αλλα ματεα περιμενες ενα τηλεφωνο να χτυπησει , θα μου πεις και αυτοι σε δυσκολη θεση ειναι , τι να παρουν να πουν ....
αλλα αυτη η μοναξια , η μοναξια της αρωστιας δεν πολεμιεται με τιποτα ... το ξεγελας το ξεπερνας και μολις ερθει η ωρα να παρεις τα φαρμακα , σου δινει μια στο κεφαλι και σε βουλιαζει παλι μεσα της ...
μονος ... εδω να χτυπαω μερικα πληκτρα , να περιμενω , τι να περιμενω δε ξερω ...
τα φαρμακα σε κανουν καπως , νιωθεις παραξενα , δεν θες να κανεις τιποτα , το κεφαλι παει να σπασει ... το στομαχι ειναι ανακατεμενος ο ερχομενος ... ζαλι ... και ομως οι σκεψεις δε σταματανε , κλεινες τα ματια αλλα δε μπορεις να κοιμηθεις , θες να σταματησεις να σκεφτεσαι αλλα δε μπορεις ...
και η μοναξια εκει διπλα σου ... γιατι να εισαι τοσο μονος , γιατι να μην υπαρχει καποιος διπλα σου αυτες τις δυσκολες ωρες ... μονος για αλλη μια φορα μονος ...
μονος ετρεχες πριν απο χρονια 20 χρονων να κανεις τις ακρινοβολιες σου , καθε μερα 40 μερες ... 40 μερες μοναχικου περιπατου να πας και να ερθεις ... μονος και τοτε χωρις κανεναν στο κρεβατι διπλα ... τοτε το αντεξες , τωρα δε το αντεχεις , ισως οι αντοχες εχουν μεινει καπου εκει στους περιπατους , στους ανεμελους λογω ηλικιας , στους χαλαρους λογω ηλικιας ... ειχες ογκο στον εγκεφαλο και εβλεπες την θεραπεια της ακτινοβολιας ως ευκαιρεια για περιπατο ... απιστευτο ... που εχει παει ολη αυτη η δυναμη σου ρε φιλε ... που εχει παει ολη αυτη η αντοχη ... δες το ξανα ετσι ...
δεν αντεχω ωρες ωρες ... το κεφαλι παει να σπασει ...
το ειπες σε 5-6 γνωστους κολλητους ... αλλα ματεα περιμενες ενα τηλεφωνο να χτυπησει , θα μου πεις και αυτοι σε δυσκολη θεση ειναι , τι να παρουν να πουν ....
αλλα αυτη η μοναξια , η μοναξια της αρωστιας δεν πολεμιεται με τιποτα ... το ξεγελας το ξεπερνας και μολις ερθει η ωρα να παρεις τα φαρμακα , σου δινει μια στο κεφαλι και σε βουλιαζει παλι μεσα της ...
μονος ... εδω να χτυπαω μερικα πληκτρα , να περιμενω , τι να περιμενω δε ξερω ...
τα φαρμακα σε κανουν καπως , νιωθεις παραξενα , δεν θες να κανεις τιποτα , το κεφαλι παει να σπασει ... το στομαχι ειναι ανακατεμενος ο ερχομενος ... ζαλι ... και ομως οι σκεψεις δε σταματανε , κλεινες τα ματια αλλα δε μπορεις να κοιμηθεις , θες να σταματησεις να σκεφτεσαι αλλα δε μπορεις ...
και η μοναξια εκει διπλα σου ... γιατι να εισαι τοσο μονος , γιατι να μην υπαρχει καποιος διπλα σου αυτες τις δυσκολες ωρες ... μονος για αλλη μια φορα μονος ...
μονος ετρεχες πριν απο χρονια 20 χρονων να κανεις τις ακρινοβολιες σου , καθε μερα 40 μερες ... 40 μερες μοναχικου περιπατου να πας και να ερθεις ... μονος και τοτε χωρις κανεναν στο κρεβατι διπλα ... τοτε το αντεξες , τωρα δε το αντεχεις , ισως οι αντοχες εχουν μεινει καπου εκει στους περιπατους , στους ανεμελους λογω ηλικιας , στους χαλαρους λογω ηλικιας ... ειχες ογκο στον εγκεφαλο και εβλεπες την θεραπεια της ακτινοβολιας ως ευκαιρεια για περιπατο ... απιστευτο ... που εχει παει ολη αυτη η δυναμη σου ρε φιλε ... που εχει παει ολη αυτη η αντοχη ... δες το ξανα ετσι ...
δεν αντεχω ωρες ωρες ... το κεφαλι παει να σπασει ...
No comments:
Post a Comment