εγινε επισημο , οι μασκες επεσαν ...

οι μασκες επεσαν ... απο την παρακευη επισημα καρκινοπαθης ... πηραμε την πρωτη δοση χημειοθεραπειας ... καλα ηταν , ησυχα ... λιγο ... τεςπα



ειναι παραξενο , δε ξερω , απο τα δυσκολα στα ευκολα , απο το μεγαλο κακο στο λιγοτερο κακο ... τελικα η διαγνωση ειναι λεμφωμα χαμηλης κακοηθιας , αντιμετωπισιμο ειπαν ολοι , μπορει να εμφανιστει εκ νεου αλλα οπως ειπαν θα ειναι παλι κατι ιδιο δεν θα ειναι κατι αλλο και θα ειναι εκ νεου αντιμετωπισιμο ...

καποιος μου ειπε σταματα να στεναχωριεσαι και να χαιρεσε που εχεις κατι τετοιο , εννοωντας ο ανθρωπος οτι δεν ειμαι στα χειροτερα , αλλα πως να χαρω ρε παιδια ... δε ξερω πως να χαρεις που εχει κατι τετοιο για το υπολοιπο της ζωης , με εξετασεις εφορου ζωης και με τον φοβο ... δε ξερω ... το παλευω ακομη ...

τι να πρωτο παλεψεις ... το καλο ειναι οτι στο παπανικολαου ολα τρεξαν γρηγορα , οι γιατροι ηταν παρα πολυ καλοι σε συμπεριφορα αρχικα που ειναι σημαντικο και ολοι μου σταθηκαν ... ενα μηνα και μερικες μερες μετα την πρωτη αξονικη ξεκινησα την θεραπεια ...


ας περιμενουμε τα καλυτερα ...

No comments:

Post a Comment